YASAK !

Hayır dedim usulca,

Uzatmam elimi.

Vermem kalbimi ellerine.

Bu kez başka.

Bu kez olmayacak öyle.

Hiç bir el ısıtamayacak ellerimi.

Hiç bir göz bakamayacak gözlerime.

Ve hiç bir Aşk’a buyur etmeyeceğim, kalbimde.

Örüyorum işte şimdi tüm duvarlarımı.

Yıkmaya cesaret edemesin hiç kimse!

     BÜŞRA SABURLU

Mürekkebim Kayıp.

Yazamıyorum.

Kalemimi her değdirdiğimde yıpratıp yırtıyor kağıdımı.

Yoksa mürekkebimi de mi koydun valizine,

     Giderken yüreğimden? 

Büşra Saburlu

Ansızın.

Bazen ansızın çıkıp gelmek istiyorum sana,

Çat Kapı;

Hiç beklemediğin bir anda karşında beni bul istiyorum,

Sormadan, sorgulamadan..

Ya da uyurken görmek istiyorum seni..

Göz kapakların görmezken halimi,

Ben seni görmek istiyorum…

Kaşların hafif çatık..

Yüzünde hafif bir somurtkanlık varken..

Ve dudakların yoklukta kurumuşken..

Sonra korkuyorum;

Hani bebekler anne karnından çıkınca ağlar ya en içten en saf en masum halleriyle öyle korkuyorum...

Yok cesaretim evet..

Sandıgın ya da sandığım kadar cesur yürekli değilmişim..

Ben, sessiz kelimelerimle boğula durayım..

Sen hayatını çizdiğin şu zamanlarda..

Yürü yol boyunca..

Mutlu ol.. Mutlu ol.. Mutlu ol..

Ha gitmeden söyleyecek bir sözüm daha var sana,

Son cümlelerimi unutma.

En Güzel Son; Senin Kollarında Olan.

Yazmıyorum nicedir. Susturdum kelimelerimi, izin vermiyorum tek bir cümlenin dudaklarımın arasından süzülmesine. Çiçek yaptım kollarımı, böcek olmamak için de büzdüm dudaklarımı. 

  Sonra bir fırtına esti, başladı yine yüreğim; dökmeye yapraklarını. . .

Aşk dedi.

Sevgi dedi.

İnandım.

Güvendim.

Sarıldım sıkıca.

Aldığım en derin nefesi,

Orada aldım;

Çenesinin biraz sağında,

Kulaklarının az altında.

Kokusuyla sarhoş oldum.

Kapadım gözlerimi,

Tıkadım kulaklarımı,

Duymadım kimseleri.

Umursamadım dünyayı.

Sonra birden farkettimki;

Başım dönüyor,

Nefesim kesiliyor,

Ve yanaklarımın kızardıgını hissediyorum..

Yine aldırmadım,

Güvendim,

Onun kollarındaydım.

Durdum öylece..

Ellerim uyuştu,
Ayaklarım karıncalandı,
Ve bedenim izin almadan titredi..
Sonra bir nefes daha çektim iliklerime kadar, 

Ama bu son nefesmiş.

Çok sıkı sarılmış,

Aşk’ımın sarhoşluğuyla farketmemişim meğer;

En Güzel Son' u yazmışım ömrüme,

Kollarında ulaşmışım sonsuzluk denen yere..