Büyüdük artık;
Yolda yürürken yerdeki karıncaları ezmemek için, çabalamıyoruz.
Karnım ağrıyor deyipte
sofradan kalkıp arkadaşlarımızın
yanına koşamıyoruz.
İçimizden geçenleri
rahatlıkla düşünmeden söyleyemiyoruz.
Babamız her kapıdan
girdiğinde boynuna atlayıp sarılamıyoruz.
En önemlisi,
Kırılıp, üzülüp, canımız
acıdığında annemizin dizinde, ağlayamıyoruz.
Bir köşeye çekilip, açıyoruz
müziği;
Mürekkebimizin yazdığı kelimelerle,
kendimizi avutuyoruz..
BÜŞRA SABURLU
